Valerio, Luca De centro gravitatis solidorum 1604 | ||||||
|
ad cubum ex ES, triplicata est proportio axis, vel la
eris BE, ad axem, vel latus ES; erit vt cubus ex BE
ad cubum ex ES, ita solidum GEH ad solidum NEO,
hoc est in eadem proportione, quæ est ex contraria parte ip
sius PR ad RQ. Cum igitur P sit centrum grauitatis
solidi NEO, & Q solidi GEH; erit compositi ex vtro
que centrum grauitatis R. Rursus, quoniam reliquum so
lidi AH dempto hemisphærio, vel hemisphæroide ABC,
æquale est solido GEH: & reliquum solidi TC dempto
solido ALMC æquale solido NEO; erit vt solidum
GEH ad solidum NEO, idest ex contraria parte, vt PR
ad RQ, ita reliquum solidi AH dempto ABC, ad re
liquum solidi TC, dempto ALMC: sed reliqui ex soli
do AH dempto ABC est centrum grauitatis Q: & reli
qui ex solido TC dempto ALMC, centrum grauitatis
P, ex superius demonstratis; totius igitur reliqui ex cy
lindro, vel portione cylindrica TH dempta sphæræ, vel
sphæroidis maiori portione LBM centrum grauitatis est
R.
Quod demonstrandum erat.
PROPOSITIO XXX.
Si sphæra, vel sphæroides vnà cum cylindro,
vel portione cylindrica ipsi circumscripta, sece
tur duobus planis basi solidi circumscripti pa
rallelis, centrum intercipientibus, & ab eo non
æqualiter distantibus; reliqui ex cylindro, vel
portione cylindrica dictis planis intercepta, dem
pta portione sphæræ, vel sphæroidis ipsi respon
dente, centrum grauitatis est punctum illud, in
quo prædicti reliqui solidi axis segmentum in