plicata fuere theoremata, firmiora redderentur.
simulquè alio
rum ambiguitati, ne dicam imbecillitam succurreretur.
vel sal
tem ipsi grauissima eorum authoritate non nullorum captiua
rent intellectum, in obsequium meliùs, rectiùsquè sentientium,
at〈que〉 intelligentium.
Nihil enim tam, aut a consuetudine, aut
ab opinione remotum esse solet, quod sola authoritate proba
ri non possit.
Verùm ne huiusmodi negotium in recensendis
multorum ad propositam veritatem confirmandam testimo
nijs latiùs, quàm par esset, protraheretur; mihi constitui, ex mul
tis vnicum tantùm, eumquè reliquorum omnium hac in par
te facilè principem deligere: qui, & meam causam tueretur: &
illis, si fieri posset, satisfaceret: vt〈que〉 grave; coràm illis ipse se offerens,
tanquam meo quo〈que〉 nomine missus intelligeretur; quibus
dam meis notis non insignitum certè, sed associatum eundem
prodire volui.
Est autem grauissimus hic author Syracusius ille
Archimedes de mechanicis elementis consultissimè disserens.
cuius nimirum dignitati, at〈que〉 authoritati, vt omnes probè à
me consultum intelligerent; decreui, vt 〈que〉madmodum inter
alios illius ordinis viros primatum obtinet, ita nulli alij, quàm
amplitudini tuę DVX Serenissime, hac nostra ętate, doctrina,
rerumquè omnium cognitione singulari, citra controuersiam
Principi supremo, suum in primis hoc tempore præstaret obse
quium.
quod incredibili sanè animi mei iucunditate conti
gisse fateor; non solùm, vt rursum aliquam singularis meæ er
ga amplitudinem tuam obseruantiæ, ac venerationis, tot, tan
tisquè nominibus iam pridem debitę testificationem ederem;
verùm etiam, vt munusculo illi meo tanto Principi audentiùs
fortasse antea oblato, ne prorsus prę sua tenuitate despiceretur,
opem ferret.
quanquam ne〈que〉 id quidem, pro eximia animi
tam excelsi magnitudine, suspicandum fuit.
Per hunc ergo tam
celebrem authorem ad te Princeps optime, ac pręstantissime
lætabundus accedo.
Is enim mihi, 〈que〉madmodum & ego ipsi,
ad te aditum patefecisse videtur; & sicut eundem tibi longe gra
tissimum futurum confido; ita me tui amantissimum, & obser
uantissimum, vt eâdem, qua consueuisti, benignitate prose
quaris, oro suplex, & obsecro.
Aueto dulce præsidium, ac ętatis
nostræ splendidum decus; & esto perpetuò fęlix.
