45
horizonti perpendicularis.
secus aurem minimè.
Nam si pon
dera AB sint in libra ADB, quę sit arcuata, vel angulum con
stituat, siue intelligatur libra recta linea AB, cui affixa sit
perpendicularis CD. vt in tractatu de libra nostrorum Me
chanicorum diximus.
suspendantur autem pondera AB ex
D, & æ〈que〉ponderent; non
sequitur tamen, ergo D
centrum est grauitatis ma
gnitudinis ex AB com
positę.
centrum enim gra
uitatis in linea existit AB
quæ centra grauitatis ma
gnitudinum AB coniun
git, nempe in C. Verùm coniungat recta linea AB centra
grauitatis æqualium ponderum AB, lineaquè
AB, cuius medium sit C, in centrum mundi ten
dat, magnitudoquè ex ipsis AB composita vbi
cun〈que〉 suspendatur in linea AB, vt in E; ma
nebunt vti〈que〉 pondera AB ex E suspensa, vt in
prima propositione de libra nostrorum Mecha
nicorum ostendimus.
cùm C sit ipsorum centrum
grauitatis, & EC sit horizonti erecta.
Et quam
uis magnitudo ex ipsis AB composita ex E su
spensa maneat; non propterea sequitur ergo E
centrum est grauitatis magnitudinis ex ipsis AB
compositę.
nisi fortè accidat suspensio ex puncto
C. Præterea verò aduertendum est in hoc casu pon
dera AB, dici quidem posse, manere, non autem
æ〈que〉ponderare.
omnia nimirum, quę æ〈que〉ponderant, ma
nent; sed non è conuerso, quæ manent, æ〈que〉ponderant.
Nam
si pondus A maius fuerit pondere B; siue B maius, quàm
A, vbicun〈que〉 fiat suspensio in linea AB, semper ob eandem
causam, quomodocun〈que〉 sint pondera, manebunt; non ta
men æ〈que〉ponderabunt.
Vt enim pondera æ〈que〉ponderent,
requiritur, vt pars parti, virtusquè vnius virtuti alterius hinc
inde resistere, & æquipollere possit; vt propriè dici possint pom
dera æ〈que〉ponderare.
& vt hoc euenire possit, oportet, vt par
