fregisset ue. Demum apud omnes gentes bene moratas se
pulchrorum habita est ratio. Tanta fuit apud athenienses
cura sepulchrorum: ut etiam peremptos bello si quis dux ho
nestare sepulchro neglexisset capite plecteretur. Apud he
breo, lege cauebatur: ne hostem quidem insepultum relin
querent. Multa de funerum sepulchrorumque generibus refe
runtur: quæ ab re esset prosequi. Vti illud est quod de scy
this fertur: eos inter epulas honoris gratia solitos comedere
defunctos et alios nutrire canes: a quibus uita functi uora
rentur. Sed de his hactenus. Ferme omnes qui rem publicam
bene constitutam suis esse legibus uoluere / in primis cura
runt / ut cum funera tum et sepulchra nequicquam sumptuo
siora fierent. Ex Pittaci lege super terræ tumulum aliud non
licebat præter columnellas tris non plus altas cubitos appo
nere aut mensuram. Conuenire enim arbitrabantur ut in qua
re communis omnium natura esset: in ea nullum fortunæ di
scrimen haberetur: sed essent omnia plebi æque atque locu
pletioribus communia. Ita ex uetere quidem more gleba pu
ra operiebantur: idque recte fieri interpretabantur quando qui
dem corpus quod ex terra esset / quasi in matris gremium con
derent: indixere nequis sepulchrum faceret operosius quam quod
decem homines efficerent triduo. Verum qui curiosissime
sepulchra condidere præcæteris fuere ægyptii. Nanque errare
quidem genus hominum prædicabant qui domos breuissimi
temporis diuersorium lautissimas ædificarent: sepulchra uero
ubi diutissime essent requeturi præ illis negligerent. Sed mihi
sic fit uerisimile. Gentes tum quidem per illam ueterem posteri
tatem sic instituisse. Nam quo loci cadauer condidissent: illic
notationis gratia principio posuisse aut lapidem aut fortas
sis quod Platoni suis in legibus perplacuit: arborem et mox
coepisse aliquid super circum ue astruere: nequid fera suffodi
endo eruendoque fædum efficeret. Cum uero deinceps ea redisset
anni facies: ut agrum uiderent aut florentem aut onustum
messe / uti cum erat cum sui e uita decessissent: nimirum