nullus: non tristes et coinquinatos malis humoribus atque omnium
perturbationum genere uexatos: tum et animo exagitati semper
erunt in mærore atque luctu. Plura possent de aquis dici: quæ uete
res historici annotarunt / uaria & admirabilia: & ad hominum ge
nus bene atque male habendum ualidissima: Sed rara illa et fortas
sis ad peritiam ostentandam: quam ad rem edisserendam facerent: tum
et de aquis prolixius suo dicetur loco. Illud adeo negligendum
non est / quod in promptu est aqua nutriri omnia quæ coalescant
plantas / semina: et quibus ea uitæ pars inest / quæ motu uigeat:
quorum fructu et copia reficiantur homines atque nutriantur. Id si
ita est profecto quos nam habeat succos aquarum hæc in qua uitam
acturi sumus regio quam diligentissime scrutari oportet. Indiam
inquit Dyodorus multa ex parte habere homines proceros et uali
dos ingenioque præditos acri / quod aerem ducant purum & aquas sa
luberrimas bibant. Atqui aquam dicemus esse sapore optimam /
quæ saporem habeat nullum: et colore commodissimam / quæ om
ni sit colore penitus uacua et libera. Tum et aquam esse optimam
referunt / quæ limpida perlucida et tenuis sit: quæ in candidum li
teum infusa non commacularit: quæ feruefacta fecem non dimiserit
Quæ muscosum alueum quo perfluat et præsertim saxa coinqui
nata non reddiderit. Addunt aquam per commodam esse in qua
legumina decocta bene mitescant: et bonam qua bonum efficias pa
nem. Perscrutandum item pari ratione ne quid edat regio / quod
sit pestilens aut ueneficum quo ad qui degant eo loci in periculo
sint. Sino illa quæ apud ueteres celebrantur / Colco ex frondibus
arborum stillare mel / quo gustato prostemantur exanimes diem
que integrum pro mortuis habeantur. Et quod aiunt in Antonii exer
citu herbarum uitio euenisse: quas frumenti inopia milites cum
edissent insani facti lapidibus fodiendis intenti usque eo sese exagi
tabant / quo ad bili commota caderent atque interirent nullo tuti re
medio contra pernitiem / ut scribit Plutarcus quam uino epoto: trita
hæc. Quid hac ætate / apud Apuleam inItalia superi boni / quæ nam
incredibilis ueneni uis increbuit ? exterrestribus non nullis arane
olis quarum morsu homines aduaria insaniæ deliramenta concitantur