dupla igitur RG, est ipsius GL. Et quoniam in triangu
lo AGC, recta GD, secat AC, bifariam in puncto D;
ipsi AC, parallelam KH, bifariam secabit in puncto L,
duorum igitur æqualium parallelogrammorum AF, EG;
simul, quorum centra grauitatis sunt K, H, centrum gra
uitatis erit L. Sed duo parallelogramma AF, EC, si
mul sunt paralle
logrammi BD, du
plum; trium igitur
parallelogrammo
rum AF, EC,
BD, simul: hoc
est trianguli ABC,
vnà cum duobus
trium triangulorum
inter se congruen
tium EDF, cen
trum grauitatis e
rit G. Sed triangu
li ABC, ponitur

centrum grauitatis N; producta igitur NG, occurret
centro M, reliquæ partis, idest duorum triangulorum DEF;
quare vt triangulum ABC, ad duo triangula DEF, si
mul, ita erit MG, ad GN. Sed triangulum ABC, est
duplum duorum triangulorum EDF: igitur & MG, erit
ipsius GN, dupla. Rursus quoniam vtriuslibet duorum
triangulorum EDF, centrum grauitatis erat M; erit si
militer positum M, in triangulo EDF, ac centrum N, in
triangulo ABC, propter similitudinem triangulorum:
Sed propter hæc similiter posita centra, quia homologo
rum laterum est vt AB, ad DF, ita NG, ad GM: &
AB, est dupla ipsius EB, erit & NG, dupla ipsius GM.
Sed GM, erat dupla ipsius GN: igitur GN, erit sui ipsius
quadrupla. Quod est absurdum. Non igitur centrum