tes A deficiens, cuius basis BC. Dico fieri posse quod
proponitur: ducta enim per verticem figuræ A, basi BC,
parallela, atque ideo figuram ipsam contingente, absol
uatur parallelogrammum BL, sectaque diametro AD,
bifariam, & singulis eius partibus semper bifariam, du
cantur per puncta sectionum rectæ lineæ basi BC, & in
ter se parallelæ, atque ita multiplicatæ sint sectiones,
vt secti parallelogrammi in parallelogramma æqua
lia, & eiusdem altitudinis quælibet pars, vt paralle
logrammum BF, sit minus superficie proposita, cu
ius parallelogram
mi latus EF, se
cet figuræ termi
num BAC, in
punctis GH, &
diametrum AD, in
puncto K. erit igi
tur GK, æqualis
KH: per omnia
igitur puncta se
ctionum termini

BAC, quæ à prædictis fiunt lineis parallelis, si ducan
tur diametro AD parallelæ, figura quædam ipsi ABC,
inscribetur, & altera circumscribetur ex parallelogram
mis æqualium altitudinum. Dico harum figurarum
inscriptam superari à circumscripta minori spacio super
ficie proposita. Quoniam enim omnia parallelogramma,
quibus figura circumscripta superat inscriptam simul sum
pta sunt æqualia BF parallelogrammo: sed parallelo
grammum BF, est minus superficie proposita: excessus
igitur quo figura circumscripta inscriptam superat, minor
erit superficie proposita. Fieri igitur potest, quod propo
nebatur.