plus potest quadrato maior quàm minor dicta
rum secundarum.

Sit conoidis hyperbolici ABC, cuius axis BD; &
transuersum latus hyperboles, quæ figuram describit EB,
frustum ALMC abscissum vnà cum axe FD: cuius

bases oppositæ, maior circulus circa AC, minor circa LM:
secto autem axe FD primum secundum G centrum gra
uitatis frusti abscissi vnà cum frusto ALMC à quouis co
no, cuius axis BD, & vertex B, deinde in puncto H ita
vt FH ad HD sit vt dupla ipsius BD vnà cum BF ad
duplam ipsius BF vnà cum BD, quo facto cadet G
punctum infra punctum H, ponantur vt DB ad BF,