uitatis duarum DB: & R duarum AB: & AD sunt æ­
quales;
erit RH maior quàm SH: sed quia LQ erat ma­
ior
quàm LS, est & SH maior quàm QH; multo igitur
maior
RH erit quàm QH: atque ideo punctum R pro­
pinquius
termino T, quàm punctum que Rursus quo­
niam
tota magnitudo AB est æqualis toti DE, & C æ­
qualis
F; erunt duæ primæ AB, & C, & totidem secun­
DE, & F, quarum vnius posteriorum DE cen­
trum
grauitatis Q cadit inter R, K centra grauitatis
duarum
priorum AB, & C, & reliquæ priorum C cen­
trum
grauitatis K cadit inter Q, N, duarum posterio­
rum
DE, & F centra grauitatis; erunt vt antea quatuor
magnitudines
binæ proximæ æquales, scilicet AB, ipsi

DE
: & C ipsi F, centra grauitatis habentes dispofita
alternatim
in eadem recta TV. Cum igitur primæ prio­
rum
AB, centrum grauitatis R sit termino T propin­
quius
quàm Q centrum grauitatis primæ posteriorum,
quæ
est tota DE; similiter vt ante totius magnitudinis
ABC centrum grauitatis P erit termino T propinquius
quàm
totius DEF centrum grauitatis O. Non aliter
ostenderemus
, quotcumque plures magnitudines, quales
& quemadmodum diximus ad rectam TV, dispositæ
proponerentur
, semper centrum grauitatis omnium prio­
rum
simul termino T propinquius cadere, quàm omnium
posteriorum
simul centrum grauitatis. Manifestum est
igitur
propositum.