72

Sint incom­

mensurabiles ma
gnitudines AC,
distantiæ
verò
DE
EF. sitquè vt
A
ad C, ita DE
ad
EF. Dico A
in
F, C verò in
D æ〈que〉ponde­
rare. Si autem (si fieri potest) non æ〈que〉pondera bunt; distam
tiæ DE EF aliter sese habere debebunt, vt magnitudines AC
ę〈que〉ponderent. Quocirca vel longior est EF, quàm opus
sit
, vel longior est ED. sit EF longior. sitquè excessus GF, ita
vt
posita magnitudine A in G ipsi C in D æ〈que〉ponde­
ret. Fiat EH maior EG, minor verò EF. sit autem EH
ipsi
ED commensurabilis. Quoniam igitur DE ad EH
maiorem
habet proportionem, quàm ad EF; & vt DE ad
EF, ita est A ad C; maiorem habebit proportionem DE
ad
EH, quàm A ad C. suntquè longitudines ED EH in­
terse commensurabiles; ergo magnitudo A in H ipsi C in
D non æ〈que〉ponderabit, sed vt ę〈que〉ponderet, maiori opus
est
longitudine, quàm sit EH; ita vt A ipsi C in D æ〈que〉
ponderare
possit. at〈que〉 adeò cùm adhuc minor sit EG, quàm
EH; magnitudo A in G magnitudini C in D nullo modo
æ〈que〉ponderabit. quod fieri non potest. supponebatur enim
A
in G, & C in D ę〈que〉ponderare. eademquè prorsus ra­
tione
, si ED longior fuerit, quàm opus sit, ita vt magnitu­
dines
æ〈que〉ponderent, ostendetur magnitudinem C nullo pa­
cto
æ〈que〉ponderare posse ipsi A in F in minori distantia,
quàm
DE. Quare magnitudines in commensurabiles AC ex
distantijs
ED EF, quæ eandem permutatim habent propor­
tionem
, vt magnitudines, æ〈que〉ponderant. quod demonstra­
re
oportebat.

problema
ante
7. bu­
ius 8. quinti

ex pxima
ppositione

In prioribus sermonibus ante quintam propositionem ha­
bitis
, diximus propositionum præcedentium demonstratio­
nes
planiores euadere, si intelligamus magnitudines eiusdem
esse
speciei, & homogeneas. Quòd quidem si Archimedem