44
gnitudine ex pluribus magnitudinibus composita accipere po
terimus, veluti Archimedes in se〈que〉ntibus accipiet.

Argumentandi modus in est in hac demonstratione maxi
ma consideratione dignus, & huius scientiæ maximè pro
prius. cùm enim dixisset Archimedes posito centro grauitatis
magnitudinis ex AB compositæ in puncto D, statim infert.
Quoniam igitur punctum D centrum est grauitatis magnitudinis ex
AB composita, suspenso puncto D, magnitudines AB æ〈que〉pondera
bunt. hoc est si magnitudo ex AB composita suspendatur ex
D, manebit, vt reperitur; nec amplius in alteram partem in cli
nabit. quod euenit ob naturam centri grauitatis, quod talis
est naturæ (sicuti initio explicauimus) ut si graue in eius cen
tro grauitatis sustineatur, eo modo manet, quo reperitur, dum
suspenditur; partesquè undiquè æ〈que〉ponderant. & ob id si
magnitudo ex AB composita suspendatur in eius centro gra
uitatis, manet; partesquè AB æ〈que〉ponderant. ac propterea
quando in se〈que〉ntibus quærit Archimedes, quoniam grauia
æ〈que〉ponderare debent, tunc tantùm quærit ipsorum centrum
grauitatis, ut in sexta, septimaquè propositione in quit Archi
medes magnitudines ę〈que〉ponderare ex distantijs, quę permu
tatim proportionem habent, ut ipsarum grauitates, in demom
stratione tamen quærit, vbi nam est centrum grauitatis magni
tudinis ex vtrisquè compositę. quo inuento, statim necessariò
sequitur, magnitudines, si ex ipso centro suspendantur, æ〈que〉
ponderare.

Hinc colligere possumus alterum argumentandi modum,
conuerso nempè modo, veluti in eadem figura, si dicamus
grauia AB suspensa ex C æ〈que〉ponderant, statim inferre
possumus, punctum C ipsorum simul grauium, hoc est ma
gnitudinis ex ipsis AB compositę centrum esse grauitatis.
Quare ad se inuicem conuertuntur, hoc punctum est horum
grauium centrum grauitatis; ergo hęc grauia ex hoc puncto
æqùeponderant; & è conuerso, nempè hæc grauia ex hoc pun
cto æ〈que〉ponderant, ergo idem punctum est ipsorum centrum
grauitatis. sed ad uertendum hanc sequi conuertibilitatem, quan
do præfatum punctum est in recta linea, quæ centra grauita
tum ponderum coniungit; deinde quando hęc linea non est