17

in fine pri­
mi
libri.

DEFINITIO CENTRI GRAVITATIS PLANORVM.

Centrum grauitatis vniuscuius〈que〉 plani est punctum quod­
dam
intra positum, à quo si planum appensum mente con­
cipiatur
, dum fertur, quiescit; & seruat eam, quam in princi­
pio
habebat positionem, ne〈que〉 in ipsa latione circumuertitur.

EIVSDEM ALIA DEFINITIO.

Centrum grauitatis vniuscuius〈que〉 plani est punctum il­
lud
intra positum, circa quod vndi〈que〉 partes æqualium mo
mentorum
consistunt. si enim per tale centrum recta du­
catur
linea figuram quomodocun〈que〉 secans, semper in par
tes
æ〈que〉ponderantes ipsam diuidet.

Vt Ita〈que〉 in planis quo〈que〉 centrum grauitatis conside­
ratur, ita etiam plana grauitate prædita considerare, non
rit
absurdum. si enim impossibile esset considerare plana gra
uitate
prædita, centrum quo〈que〉 grauitatis in ipsis nullo mo­
do
concipi posset; at〈que〉 perspicuum est, centrum grauitatis in
ipsis
admitti, ac designari posse, igitur & plana grauitate insi
gnita
. Et si mathematicus considerat corpora seclusa interim
ipsorum
grauitate, & leuitate: & Astronomus corpora consi­
derans
cælestia, quæ ne〈que〉 grauia, ne〈que〉 leuia sunt, non pro­
pterea
considerat ea ex propria ipsorum natura, ne〈que〉 grauia, ne
〈que〉 leuia esse; etenim quamuis grauia, vel leuia essent, nihilo
minus
ne〈que〉 grauia, ne〈que〉 leuia esse ea consideraret. quòd si
Mathematicus
hoc pacto huiusmodi corpora intelligere po­
test;
quid prohibet rursum eadem, quamuis vt talia, ne〈que〉 grauia,
ne〈que〉 leuia sint; vel grauia, vel leuia esse concipere? 〈que〉mad­
modum hoc quo〈que〉 exem

plo res magis elucescet:
veluti
si intelligamus ex
AC
appensa esse plana
DE
, quæ sint æqualia; su
spendaturquè
AC in me
dio
prorsus in B; cur mente intelligere non possumus,
quantitatem, spaciumquè D æ〈que〉ponderare spacio E; cùm sint æqua
lia
? si planorum alterum, putà D, maius esset ipso E; tunc