16
in præsentia omittatur; infraquè suo loco ostendendum.
sat
autem nobis nunc sit ostendisse, hæc ad praxim reduci, ma
nibusquè (vt dicitur.) contrectari posse.
Quòd si hæc ita se ha
bent, huiusmodi consideratio non erit vana, ne〈que〉 vt inuti
lis reijcienda.
Sed vlteriùs adhuc progrediamur, dicamus
què, quoniam planum ACD, quatenus est corpori coniun
ctum, horizonti æquidistans permanere debet; si seorsum à
corpore illud intelligamus, vt si ADC ex eius centro graui
tatis G suspendatur, tunc quocun〈que〉 modo reperiatur, hoc
est siue horizonti ęquidistans, siuè
minùs, idipsum permansurum ni
hilominus intelligere possumus,
partesquè vndi〈que〉 æqualium mo
mentorum consistentes.
Ne〈que〉
enim Aristo teles grauibus dunta
xat, sed etiam leuibus momenta
tribuit, idipsum què (vt Eutocius
in horum librorum comentarijs
refert) Ptolæmeo quo〈que〉 placuit, vt habetur in líbro (à nobis
ramen desiderato) 〈que〉m de momentis scripsit.
Pręterea alij
quo〈que〉 Philosophi id ipsum sensisse videntur.
quod est qui
dem rationi consentaneum, superuolant enim, quæ leuia sunt,
& si mente concipiatur eadem figura leuis cuiuspiam esse, tunc
si detineatur in G, partes vndi〈que〉 ęqualium momentorum
consistent, essetquè G (vt ita dicam) centrum leuitatis.
Quo
niam autem circa centrum grauitatis ę〈que〉ponderationem
consideramus, id circo plana, tanquam no bis apparentia gra
uitatem habere, mente concipimus.
Non est igitur à ratio
ne alienum, æ〈que〉ponderantiam in planis, vt grauibus consi
deratis intelligere, conciperequè.
Nec quicquam nobis offi
cit, quòd definitiones centri grauitatis priùs allatæ non pla
norum, sed corporum centra explicarunt, ita vt grauitatis cen
trum ad corpora, non ad plana sit referendum. Hoc enim ideo fa
ctum est, quia propriè centrum grauitatis respicit corpora; non ta
men propterea impropriè respicit plana, sed quia primò respi
cit corpora; in quibus actu inesse depræhenditur. propterea eędem
met definitiones planis quo〈que〉 in hunc modum aptari poterunt.