151
trianguli OQZ. ac propterea quando Archimedes in propo
sitione
inquit si in vtra〈que〉 similium portionum rectalmea, rectangu­
liquè coni sectione contentarum, non propterda existimandum est
reperiri
posse aliquas parabolas recta linea terminatas no esse
similes
inter se; ea nimirumiam explicata similitudine. sunte­
nim Archimedis verba hoc modo intelligenda, nempè, si in
vtra〈que〉 portionum recta linea rectanguliquè coni sectione
contentarum
, quæ omnes sunt similes, & c. veluti si dicere­
mus
. In similibus semicirculis anguli omnes suntrecti. non
est
intelligendum nonnullos semicirculos inter se dissimiles
existere
posse. sed hoc modo; in semicirculis, qui omnes sunt
similes
, angulisunt recti. Et hoc modo semperintelligere
portet
, quando in se〈que〉ntibus Archimedes parabolas similes
nominat
. Nam & Archimedes cognouit omnes parabolas
inter
se similes esse; vt ipse in demonstratione octauæ proposi
tionis huius supponere videtur. Oportebatenim aliquam in
parabolis
demonstrare similitudinem, vt demonstrari posset
centrum
grauitatis in omnibus parabolis esse in certo, ac de­
terminato
situ ipsius figuræ. in figuris enim, quæ aliquam in­
terse non habent similitudinem, in ipsis centrum grauitatis
determinari
minimè posse videtur. Dicet autem fortasse ali­
quis
, determinatur tamen centrum grauitatis in omnibus triam
gulis
, quæ quidem interse non suntsimilia. Cui responden­
dum;
triangula omnia inter se similia non esse similitudine
rectilinearum figurarum, nempè vt anguli sintæquales, & cir­
cum
æqualesangulos latera proportionalia. quòd tamen nul­
lam
inter sese habeant conuenientiam, omnino negatur. nam
triangula
omnia simul quodam modo illam habent conue­
nientiam
, & similitudinem; quæ parabolis accidit.

In triangulis enim ABC DEF ductę sint AG DH ab angu­
lis
ad dimidias bases. sintquè diuisa triangulorum latera in ea
dem
proportione, in punctis kL, OP. & vt AK KL LB, ita sit
AM MN NC, & DQ QR RF. ductisquè KM LN OQ PR,
quæ
lineas AG DH secent in punctis ST VX; primùm quidem
erunt
KM LN OQ PR basibus BC EF æquidistantes; quas
lineæ
AG DH in punctis ST VX bifariam diuident, cùm sit