96
ipsi AD æquidistantes, erit AE ad EB, vt DO ad OB; & vt
DZ ad ZC, sic AF ad FC. at〈que〉 DO ad OB est, vt DZ ad
ZC. erit igitur AE ad EB, vt AF ad FC. quare EF ipsi BC
est æquidistans, eodemquè modo ostendetur, ita esse AG ad
GB, vt AK ad KC, & AL ad LB, vt AM ad MC. ex quib^{9}
sequitur LM GK EF non solùm ipsi BC, verùm etiam inter
sese parallelas esse.
secct EF lineas Gζ Kβ in Xε. ipsam verò
AD in T. lineaquè GK secet Lα Mω in Nδ, & AD in Y.
linea deniquè LM ipsam AD in S dispescat.
Quoniam au
tem Dω est ipsi HI æquidistans, estquè Dω minor quam HI, li
nea ωM ipsi AL ęquidistans ipsam HI secabir.
ac propterea
punctum H centrum grauitatis trianguli ABC extra paral
lelogrammum DM reperitur.
At verò quoniam LD DM
sunt para lelogramma, erunt LS αD inter se æquales, simili
ter SM Dω ęquales.
suntverò αD Dω ęquales: ergo & LS
SM inter se sunt ęquales.
eademquè rarione NY Yδ inter se
se, & ipsis LS SM ęquales existent.
quarelinea SY bifariam
diuiditlatera opposita parallelogrammi MN. pariquè ratio
ne ostendetur lineam YT bifariam diuidere opposita latera
parallelogrammi KX; lineamquè TD latera opposita paral-
