_[rectangul]a [a]equalia sunt, unum quod continetur ab 'fb' et ab excessu 'ac' super 'ah', qui sit 'lc'; alterum est quod continetur ab 'ah', vel 'ai', vel 'al', et ab excessu 'fb' super 'bi', vel super 'cg': ergo ut 'al' ad 'lc', ita 'bf' ad 'fs', et, per conversionem rationis, ut 'fb' ad 'bs', idest ut 'fb' ad 'cg', idest ut 'ab' ad 'ac', nempe media 'bf' ad excessum sui super mediam 'cg'. Sed 'fb' ad 'cg' est ut 'ab' ad 'ac': posita igitur 'an' aequali 'ac', erit ut 'an' 'ab' ad 'bn', ita 'al' ad 'lc'.

Totum opus tale videtur esse. Secetur 'an' aequalis 'ac', et ut 'ab' ad 'bn', ita fiat 'al' ad 'lg' 'lc', et ponatur 'ai' aequalis 'al', et ut 'ac' ad 'ib', ita fiat 'ib' ad 'ce': erit 'ce' linea qu[a]esita, nempe pars superior perpendiculi, ex qua mobile conficiet ipsam cum 'ab' tempore eodem ac solam 'ab'.