Contempletur quod, quemadmodum gravia omnia super orizonte quiescunt, licet maxima vel minima, ita in lineis inclinatis eadem volicate [velocitate] moventur, quemadmodum et in ipso quoque perpendiculo; quod bonum erit demonstrare, q dicendo quod, si gravius velocius, sequeretur quod gravius tardius, iunctis gravibus inaequalibus, etc.

Movebuntur autem eadem celeritate non solum gravia inaequalia et homogen[e]a, sed etiam eterogenea, ut lignum et plumbum. Cum enim antea ostensum fuerit, magna et parva homogenea aequaliter moveri, dicas: sit 'b' sp[ha]era lignea et 'a' plumbea, adeo magna ut, cum in medio habeat cavitatem pro 'b', sit tamen gravior quam sphaera solida lignea ipsi a [sic] 'a' aequalis, ita ut per adversarium velocius mov[e]atur quam 'b': ergo si in cavitate 'i' ponatur 'b', tardius movebitur 'a' quam cum erat levior: quod est absurdum.

t[empus] 'ab', t[empus] 'ae';
l[ongitudo] 'bc', l[ongitudo] 'aed' 'ae'.

te[mpus] 'ac' ad 'ae', 'ab'
li[nea] 'ea', 'ab'
temp[us] 'da' ad temp[us] 'ac' ut lin[ea] 'da' ad lin[ea] 'ac'.

Concludendum: tempus 'da' ad tempus 'ea' esse ut linea 'ca' ad 'ab'.

Postea quam ostensum fuerit, tempora per 'ab', 'ac' esse aequalia, demonstrabitur tempus per 'ad' ad tempus per 'ae' esse ut 'da' ad mediam inter 'da', 'ae'. Nam tempus per 'da' ad tempus per 'ac' est ut 'da' ad 'ac' lineam; tempus autem per 'ac', ad idest per 'ab', ad tempus 'ae' est ut linea 'ba' ad 'ae', hoc est ut 'sa' ad 'ad': ergo, ex aequali in analogia perturbata, tempus per 'da' 'ad' ad tempus per 'ae' est ut linea 'sa' ad lineam 'ac'. Cumque 'ac', ex demonstratis, sit media inter 'sa', 'ab', et ut 'sa' ad 'ab', ita 'da' ad 'ae', ergo ut tempus per 'ad' ad tempus per 'ae' est ut 'da' ad mediam inter 'da', 'ae': quod erat probandum.

Paralogismus.