Dato perpendiculo et plano ad ipsum inflexo, in dato plano partem signare, in qua post casum in perpendiculo fiat motus eodem tempore, quo mobile perpendiculum confecit.

Sit perpendiculum 'ab' et ad ispsum [ipsum] inf[l]exa 'be': oportet, in 'be' spacium signare, per quod mobile moveatur per post casum 'ab' eodem tempore quo confecit ipsum 'ab'.

Extenso plano 'eb', occurrat orizonti in 'd', et accipiatur 'bf' aequalis 'ab', et fiat ut 'bd' ad 'df', ita 'fd' ad 'de'. Dico, tempus per 'be' post 'ab' [a]equari tempori per 'ab'. Si enim intelligatur, 'ab' tempus per 'ab', erit 'db' tempus per 'db'; cumque sit ut 'bd' ad 'df', ita 'fd' ad 'de', erit 'df' tempus per totam 'de', et 'bf' per partem 'be' ex 'd'. Sed tempus b per 'be' post 'db' est idem ac post 'ab': ergo tempus per 'be' post 'ab' erit 'bf', aequale scilicet tempori 'ab': quod erat propositum.

Sit in perpendiculo 'ab' accepta pars 'ac', cuius tempus 'ac'; accepta rursus ubicumque parte 'db', ipsi 'ac' aequali, quaeritur tempus quo eadem 'db' post casum ex 'a' conficietur. Circa totam 'ab' semicirculus describatur 'aeb', et orizon ducatur 'ce', et iungatur 'ae', quae maior erit quam 'ce'; sit differentia 'af'. Dico, 'af' esse tempus per 'db'. Quia enim 'ae' est media inter 'ba', 'ac', estque 'ac' tempus per 'ac', erit 'ae' tempus per totam 'ab'; cumque 'ce' media sit inter 'da', 'ac' (est enim 'da' aequalis ipsi 'bc'), erit 'ce' tempus per totam 'ad'; est autem 'ce' aequalis 'ef'; ergo 'ae' est tempus per totam 'ab', 'ef' vero per 'ad'; ergo 'af' erit tempus per 'db'.