Datae parabolae elevationem invenire, ex qua decidens mobile parabolam datam describat.

Sit data parabola 'bf', cuius altitudo 'bi', amplitudo vero 'if'. Ducta orizontali 'bl', accipiatur in perpendiculo 'be' aequalis 'bi', et connectatur 'elf', quae parabolam tanget in 'f' et orizontalem secabit in 'l'; fiat ut 'eb' ad 'bl', ita 'lb' l ad 'ba'. Dico, 'ab' esse elevationem ex qua decidens mobile, in 'b' conversum, describet parabolam 'bf'.

Si enim intelligatur, tempus casus per 'eb' esse ipsum 'eb', et idem 'eb' esse momentum celeritatis in 'b', erit 'bl' tempus et momentum in 'b' cadentis ex 'a': cadens igitur ex 'a' in 'b', conversum in orizonte, tempore 'bl' transibit duplam 'ba'; ergo in eodem motu, tempore 'eb', transibit duplam 'bl': est enim ut tempus 'eb' ad tempus 'bl', ita dupla 'bl' ad duplam 'ba'. Dupla vero 'bl' est ipsa 'fi'; ergo tempore 'be' a cadenti ex 'a' conficietur orizontalis 'if': sed eodem tempore 'eb' conficitur perpendicularis 'bi' ex quiete in in 'b': ergo cadens ex 'a', conversus in 'b', eodem tempore conficit orizontalem 'if' et perpendicularem 'bi' ex quiete in 'b': describet ergo parabolam 'bf'.

Constat, dimidiam basim esse mediam proportionalem inter altitudinem parabolae et elevationem supra parabolam, ex qua cadens illam designat.

Scritta