Assumo, eam esse cadentis mobilis per lineam 'al' accelerationem, ut pro ratione spacii peracti crescat velocitas ita, ut velocitas in 'c' ad velocitatem in 'b' sit ut spacium 'ca' ad spacium 'ba', etc.

Cum autem haec ita se habeant, ponatur 'ax' cum 'al' angulum continens, sumptisque partibus 'ab', 'bc', 'cd', 'de' etc. aequalibus, protrahantur 'bm', 'cn', 'do', 'ep' etc. Si itaque cadentis per 'al' velocitates in 'b', 'c', 'd', 'e' locis se habent ut distantia[e] 'ab', 'ac', 'ad', 'ae' etc., ergo se quoque habebunt ut lineae 'bm', 'cn', 'do', 'ep'.

Quia vero velocitas augetur consequenter in omnibus punctis lineae 'ae', et non tantum in adnotatis 'b', 'c', 'd', ergo velocitates illae omnes sese respicient ut lineae quae ab omnibus dictis punctis lineae 'ae' ipsis 'bm', 'cn', 'do' aequidistanter producuntur. Istae autem infinitae sunt, et constituunt triangulum 'aep': ergo velocitates in omnibus punctis lineae 'ab' ad velocitates in omnibus punctis lineae 'ac' ita se habent ut triangulus 'abm' ad triangulum 'ado' 'acn' , et sic de reliquis, hoc est in duplicata proportione linearum 'ab', 'ac'.

Quia vero pro ratione incrementi accelerationis tempora quibus motus ipsi fiunt debent imminui, ergo tempus quo mobile permeat 'ab' ad tempus quo permeat 'ac' erit ut 'ab' linea ad eam quae inter 'ab', 'ac' media proportionalis existit.

10