Alberti, Leone Battista De re aedificatoria 1485 | ||||||
|
riam uitam exprimat.
Prima illa quæ maiestatem habet publicis
et præstantissimorum operibus adhibebitur.
Vltima hortis ma
xime conueniet / quod omnium sit ea quidem iucundissima.
Hilare /
scimus maiorem in modum animis cum pictas uidemus amoeni
tates regionum / et portus et piscationes / et uenationes / et na
tationes / et agrestium ludos / et florida et frondosa.
Illud etiam
Octauiani principis faciat ad rem: qui quidem maximorum animalium
ossa inuisa immania ornamento suarum ædium apponebat.
Antris
et criptis assueuere crustam ueteres adigere asperam ex indu
stria adpactis minutis glebis ex pumice aut spuma lapidis
tyburtini: quam Ouidius uiuum appellat pumicem.
Et uidimus
qui cæram uiridem induxerint: quo muscosi antri lanugines
fingerent.
Illud uehementer delectauit quod uidimus ad spe
luncam: quo loci aquæ fons erumperet crustam ductam ex uariis con
chis ostreisque maritimis aliis inuersis / aliis incumbentibus com
pactis ex colorum uarietate inter se artificio sane lepidissimo.
Vbi uxoribus conueniant non nisi dignissimos hominum et for
mosissimos uultus pingas monent.
Plurimum. n. habere id mo
menti ad conceptus matronarum et futuram speciem prolis ferunt.
Aquarum spectare fontes pictos et riuulos maiorem in modum fe
bricitantibus confert.
Experiri hoc licet / si quando per noctem
sonus cubantem frustrabitur: tunc limpidissimas quas uspiam ui
deris aquas fontium / riuorum / aut lacus ubi mente repetere insti
teris / illico uigiliarum illa siccitas humectatur / irrepitque so
por / quoad dulcissime obdormiscas.
Accedent et horti plan
tarumque delitiæ / et porticus hortensis / qua soles / qua item um
bras captes.
Aderit et area festiuissima.
Prærumpent aquulæ
præter spem locis complusculis.
Itiones diffinient planta: quæ
perhenni uireant folio: uallabis parte obtecta buxo.
Nam aperto
coelo et uento et præsertim maris aspergine leditur atque mar
cescit.
Aprico autem loco sunt qui myrthum / quod æstiuo tem
pore lætum fieri dicant exponunt.
Sed gaudere myrthum
laurum hæderamque umbra Theophrastus asserit: eaque re
breui serendam interuallo putat: quo solis æstus mutua uiret