opus eminens amplius quam parietes iam positi parte diametri
sui
nihilo minus dimidia: nihilo plus tertia bis. Etusque rotun
di
latitudo ex maximo istius quadrangulæ areæ diametro ca
piebat
nihil minus dimidiam: nihil plus sextam quinquies. Plu
rimi
quintam occuparunt ter: iterabantque rotunda quadratis: et
uicissim
secundo quadrato alterum rotundum quibus dixi ratio
nibus
superimponentes ad quartam usque astructionem: et ornabant
quæ
hactenus recensuimus. non deerant per molem ipsam ascensus
commodissimi: et sacellorum religiones: et præsurgentes a parie
te
in præcelsum columnationes: et inter columnas statuarum decus
et
tituli aptis locis dispositi et collocati.

Sed iam uenio ad titulos. Eorum fuit usus et multiplex et ua
rius
apud ueteres. Non. n. sepulchris solum: sed et sacris ædi
bus
et priuatis etiam domibus habebantur: Inscribebant inquit
Simacus / fastigiis templi nomina deorum quibus dicassent: nostri
sacellis
cui et quo essent annorum tempore dicata inscribere assu
euerant
. Quod mihi uehementer placet. Et ne sit hoc quidem
ab
re / cum appulisset cizicum Crates philosophus: atque passim
priuatorum
ædibus inscriptos uersiculos hosce inueniret. Na
tus
Iouis fortissimus uir Hercules hic habitabat: intret hanc
donum
nihil mali: irrisit: suasitque potius inscriberent. Hic
paupertas
habitat. Hanc. n. omne monstri genus promptius et ua
lidius
abacturam quam Herculem. Sed tituli quidem erunt aut scrip
ti
: quos epigrammata nuncupabant: aut notati signis et imagi
nibus
. Sepulchris Plato uersus non plus quattuor scriberent
edicebat
. Atqui tu media mihi inquit ille / carmen pone co
lumna
: Sed breue: quod currens uector ab urbe legat. Et cer
te
nimia prolixitas cum alibi tum maxime in his perquam odiosa
est
. Aut si tandem paulo prolixior est: omnino sit elegans dictum:
habeatque
in se quod animum moueat ad pietatem / misericordi
am
: ad gratiam: quod ue legisse non poeniteat / et mandasse me
moriæ
/ et pronuntiasse iuuet. Laudatur illud Omeneæ. Si
pensare
animas sinerent crudelia fata: Pensarem pro te cara Ome
næa libens. At nunc / quod superest / fugiam lucemque deosque: Vt te