Alberti, Leone Battista De re aedificatoria 1485 | ||||||
|
cum et nequis nisi sacerdos et sacrificii tantum gratia ex fon
te apud panthos ablueretur.
Nequis doliolis loco apud clo
acam romæ maximam ubi ossa Pompilii regis sint dispensat.
Tum et aliquot sacellis inscripsere ne quod scortum adhi
beatur.
Sacellum Dianæ in creta nisi pedibus nudis fas erat
ingredi.
Et ancillam in aedem Matutæ admittere non lice
bat: Apud rhodios templum Oridionis preco: Apud thene
dum tybicen templum Temnii non ingrediebatur.
Ex lo/
uis Alfistii templo egredi fas non erat / ni prius sacrificasset.
Athenis in aedem Palladis: et thebis in aedem Veneris hederam in
ferre non licebat.
In templo faunæ uinum ne licebat quidem nominare
Atque instituere ne porta ianualis romæ unquam claudere
tur nisi quom esset bellum: ne ue templum Iani aperiretur
cur quom esset pax.
Aedemque Hortæ perpetuo aper
tam esse uoluere.
Haec nos si quid erit ut imitari institua
mus / fortasse condicet si indictum sit / ne templa martyrum
mulier: et uirginum dearum uiri non ingrediantur.
Illud
præterea per qua dignissimum est modo fiat hominum ingenio
quod factum quom legimus minus crederemus: ni per hæc
tempora locis nonnullis similia uideremus.
Sunt qui dicant
hominum effectum arte: ut bisantio serpentes neminem læ
dant: graculique illuc intra moenia non peruolent.
Et in
agro neapolitano cicadæ non audiantur.
Auem creta noctuam
non ferat.
Aedem Achillis in insula boristene auis nulla in
festarit.
Romæ foro boario ædem Herculis nec musca intra
rit nec canis.
Quid illud quod per hæc tempora uenetiis pu
blica censorum tecta nullum genus muscarum subit.
Et apud
tolletum macello publico non plus unam toto anno uide
bis muscam / et eam quidem insigni albedine notabilem.
Ta
lia complurima quæ leguntur longum esset prosequi.
et ea
quidem arte ne an potius natura suapte fiant / non satis ha
beo quid referam.
Quid tum?
Et qua natura id fiat arte
quod aiunt.
Ex tumulo regis bibrie ponti laurum extares
a quo si quid decerptum inferatur in nauim / iurgia illic ne