Alberti, Leone Battista De re aedificatoria 1485 | ||||||
|
de his rursum eius mortem / qui longissimam egisset ætatem / finem
esse seculi secundi.
Sic deinceps tempus reliquarum terminari: mit
ti a diis portenta / quibus admoneremur quodque seculum esse fini
tum.
Hæc illi: Tum et addunt his argumentis ætruscos didicisse
perpulchre sua secula.
Sic enim mandarunt memoriæ quatuor pri
ma suorum secula annorum fuisse.
C. Quintum.
cxxiii.
Sextum.
xx.
et.
C. Septimum totitem.
Octauum tum demum agi per tempora Cæ
sarum.
Nonum et decimum superesse.
Tum et secula ipsa qualia
futura sint non ignorari arbitrabantur hisce inditiis.
Romam quodem
orbis imperium habituram ex eo coniectarunt: quod qua die condita sit
ex natis per eam diem unus regnum adeptus sit: Hunc inuenio fu
isse Numam: Nam conditam urbem et natum Numam.
xiii.
chalen
das maias meminit Plutarcus.
At muro incinctam urbem Lacenæ
quod non haberent gloriabantur: Freti enim suorum ciuium armis et ro
bore / satis se quidem putabant munitos esse legibus.
Aegyptii aut
Persæque contra maiorem immodum suas urbes murorum praesidiis mu
niendas putarunt: Namque cum alii / tum et Niniues / atque item Se
miramis murorum crassitudinem suis esse urbibus uoluere / ut iuncti
currus supremam per operis amplitudinem traherentur: Altitudineque
tanta eduxere / ut centenum excederent cubitum.
Apud Tyrum al
ta fuisse moenia pedes.
CL. meminit Arrianus.
Et compti qui ne
unis tantum contenti fuerint moenibus.
Carthaginenses triplici ur
bem cinxere muro: Deioces urbem Cebatanam / tam etsi esset in
ædito posita / septimo cinxisse orbe ait Herodotus.
Nos uero
quando ad tuendam salutem et libertatem hostibus aut fortuna aut nu
mero supantibus potissima inesse ipsis in muris præsidia intelligi
mus.
Neque istos probamus / qui prorsus nudam uoluerint urbem esse:
neque illos qui omnem tuendi sui spem / ipsa in moenium extructione po
suisse uideantur.
Platoni tamen assentior: Nam esse quidem ciuitati
cuiuis insitum atque innatum / ut singulis momentis temporis sit
periculis proxima captiuitatis: quando ita seu natura / seu homi
num moribus comparatum sit: ut habendi terminos et concupi
scendi fines / nullius ratio sibi neque publice neque priuatim præ
scripserit.
Ex qua una potissimum re armorum omnis iniuria